Na haar eerste kind had postnatale depressiecoach Mariette de Iongh-van Werven acht jaar een postnatale depressie. De link met voeding had ze nooit gelegd, totdat ze jaren later veel last kreeg van haar handen en niet meer kon werken als osteopate. Zou het kunnen dat voeding een veel grotere impact heeft dan we denken, óók op vrouwen met een postnatale depressie? Ze wil vrouwen voorlichten dat ze anders moeten eten en dat stress vóór de zwangerschap een ramp is.

Al 15 jaar werkt Mariëtte als therapeut, waaronder met kinderen die leerproblemen hebben. Ze was continu aan het zoeken wat de oorzaak was van de problemen die mensen in haar praktijk hadden. Toen ze zelf niet meer kon werken en met de stroming van A. Williams in aanraking kwam, realiseerde ze zich hoe groot de impact is van onze voeding. En onze hectische samenleving.

In de acht jaar dat ze zelf aan een postnatale depressie leed, heeft ze alles geprobeerd om er vanaf te komen, niets hielp. Ze moest aan de vitamine B12 en kreeg Seroxat van het Riagg. Ook dat hielp niet. Het waren heftige jaren. Na vier jaar behandeling door een osteopaat herstelde ze grotendeels.

“Onze levers werken bij 90 procent van de mensen niet optimaal”

“Door onze hectische manier van leven zijn onze bijnieren overbelast en niet meer in evenwicht. Tijdens de bevalling heb je een uitstoot aan adrenaline nodig. Maar als die uitstoot niet in evenwicht is, heb je of een stroom aan weeën of helemaal geen weeën. Onze levers werken bij 90 procent van de mensen niet optimaal. Het punt is: als je te veel adrenaline uitstoot, komt dit langs de lever. Die heeft het al heel druk met virussen bestrijden en het verwerken van vetten, alcohol en medicijnen. Die adrenaline wordt niet voldoende opgevangen door de lever, waardoor die in de bloedbaan naar je hersenen terecht komt. Daar vreet het de serotonine en dopamine uit je hersenen, die je nodig hebt om je fit en vrolijk te voelen. Dit is wat er gebeurt tijdens een postnatale depressie.”

We kunnen volgens Mariëtte wel naar het Riagg of de GGZ gaan en pilletjes krijgen of deelnemen aan een praatgroep, maar dat werkt niet. Het haalt de oorzaak niet weg. “We mogen postnatale depressies, waarvan het aantal de afgelopen jaren is verdubbeld, anders gaan verhelpen. Dit betekent anders eten en geen stress. De manier waarop veel jonge vrouwen leven, die straks wellicht moeder willen worden, heeft een impact op de lever en de bijnieren. We zouden eigenlijk al op middelbare scholen mogen meegeven dat als je straks moeder wilt worden, je het rustig aan moet doen. En houd je lichaam in ere.”

De ene postnatale depressie is de andere niet. Sommige vrouwen krijgen een psychose. “Elk lichaam is anders. Als je een stressvolle bevalling hebt gehad met veel ongeplande acties, heeft dat ook een impact. Daarom is de communicatie tijdens een bevalling zo belangrijk en dat artsen niet over het hoofd van de vrouw beslissingen nemen. Het is toch al niet zo’n fijne positie zo met je benen wijd, en dan komen er ook nog eens tien mensen in witte jassen het bed langs.”

Na 16:00 uur vetten eten

Mariëtte licht vrouwen voor hoe ze hun bijnieren kunnen ondersteunen en tot rust kunnen brengen. “Dat is een combinatie van kalium, natrium en glucose, bijvoorbeeld door het eten van appels, bleekselderij en dadels. Het gaat erom dat je je bloedsuikerspiegel goed onder controle houdt en je daarmee je bijnieren rust geeft. Daarnaast geef ik ook adviezen voor de lever, bijvoorbeeld door pas na 16:00 uur vetten te eten. Hierdoor geef je je lever de tijd om te ontgiften. We hebben al zoveel troep in ons lichaam. Daarbij is het ook goed om je alcohol inname te verminderen en op je medicijngebruik te letten, en op minder bekende zaken als geurkaarsen en parfum.”

Daarnaast is ze van mening dat er meer aandacht mag komen voor het Epstein-Barr virus. Dat is een ongelofelijke killer, aldus Mariëtte. Het Epstein-Barrvirus is een herpesvirus dat in verband is gebracht met diverse ziektebeelden. “Er zijn inmiddels zestig varianten en de impact wordt steeds groter. Tachtig procent van de Westerse bevolking heeft dat virus in zich. Een sterk lichaam kan het virus aan, maar als je vervelende dingen meemaakt, zoals een stressvolle bevalling, dan is een adrenaline uitstoot voer voor dat virus. Die leeft op giftige stoffen en adrenaline. Zo’n virus breidt zich op een gegeven moment uit naar de schildklier en gaat daar de boel ontsteken. Daarom zie je veel schilklier ontstekingen na een bevalling. Het is essentieel om de lever te optimaliseren.”

Momenteel is ze bezig met het opzetten van een platform, samen met verloskundigen en doela’s, om voorlichting te geven. “Ik lees op Facebook in van die groepen met jonge moeders die een postnatale depressie hebben dat ze pilletjes krijgen of gaan praten in een groep. Maar dat is niet de oplossing. Het zou fijn zijn als we op een andere manier naar postnatale depressie gaan kijken. Dat we ze vertellen hoe het zit en hoe het ook anders kan.”

“Voeding moet optimaal zijn, maar ook de vertering”

Ze ziet het lichaam als één systeem, als één geheel, dus alles waar ze voorlichting overgeeft, gaat ook over burn-out. “Ook dat is een bijnier probleem. Die hebben geen heftige bevalling gehad wat een enorme uitstoot aan adrenaline geeft, maar bij een burn-out bouwt het zich langzaam op. Dat is het enige verschil. Het gaat erom dat je organen optimaal werken, waardoor je voedsel beter wordt verteerd. Voeding moet optimaal zijn, maar ook de vertering. De GGZ duiken in iemands leven, wat soms nodig is, maar iedereen heeft wel vervelende dingen meegemaakt. Juist het oprakelen hiervan kan weer zorgen voor een adrenaline uitstoot.”

De boodschap van Mariëtte is dat vrouwen zich serieus mogen voorbereiden op een zwangerschap. En voor vrouwen die in een postnatale depressie hebben, heeft ze de 5 stappen voor een vrolijk moederschap ontwikkeld. Voorlichting voor jonge moeders hoe ze weer normaal kunnen deelnemen aan het gezins- en maatschappelijke leven. “Stress, de verkeerde voeding en het Epstein-Barrvirus zijn de grootste veroorzakers van postnatale depressie. Het zou me niet verbazen als het aantal vrouwen met een postnatale depressie gaat toenemen. Het is een grotere groep dan we denken, omdat veel vrouwen aan het doormodderen zijn. Ook geeft niet elke vrouw het toe. Die denken dat ze een sombere bui hebben en gaan pas na maanden op zoek naar behandeling.”