Begin 2016 kwam Anne erachter dat haar haar uitviel. Haar vader ontdekte een kale plek op haar achterhoofd. Het werd steeds erger en al snel werd er in het ziekenhuis geconstateerd dat ze de aandoening Alopecia heeft. Met haar Instagram account AlopecianGirlboss inspireert ze anderen om zich comfortabel te voelen met wie zijn en zichzelf te accepteren, ook als je haar uitvalt.

Haar immuunsysteem valt haar haarzakjes aan, waardoor haar haren uitvallen. “Mijn lichaam ziet mijn haar als een vijand, eigenlijk net zoals bij een virus. Ik noem het zelf geen ziekte, maar een aandoening: mijn haar doet apart. Ik heb een tijdje geen haar op mijn hoofd gehad, maar het is sinds kort wat aan het terug groeien. Ik heb wel behandelingen gehad, maar dan ben ik mee gestopt. Ik wissel een beetje af, soms ben ik gewoon kaal en soms draag ik haarwerken. Het hangt ook af van hoe koud of warm het buiten is en waar ik zin in heb.”

“Ik had heel dik en mooi haar”

Haar haren maakten vroeger een onderdeel uit van haar identiteit. “Ik had heel dik en mooi haar, dit werd ook gezegd door mensen. Dus toen het uitviel, was dit zeker lastig voor me. Als ik met mijn handen door mijn haren ging, had ik hele plukken haar vast. Ook tijdens het douchen viel er veel haar uit. Ik voelde me eerst heel gefrustreerd en ik was er echt klaar mee. Op een gegeven moment kwam er echter een switch: ik besloot om er het beste van te maken. Ik kon er toch niets aan doen.”

Ze besloot om te stoppen met perfect te zijn en in een plaatje te passen. “Daar had ik best moeite mee. Ik kan nu zeggen dat ik mijn aandoening dankbaar ben. Het is goed zo, ik heb mezelf teruggevonden” In het verleden is ze veel gepest geweest en dacht Anne dat ze erbij moest horen. “Ik wilde bij groepjes horen, maar kon dan niet mezelf zijn. Sinds mijn aandoening weet ik: ik zie er toch niet uit zoals de meeste mensen, dan kan ik dat het beste gewoon accepteren.”

“Tuurlijk ben ik ook weleens verdrietig”

Haar account op Instagram bestaat nu iets langer dan een jaar, waarop Anne haar ervaringen deelt. “Die zijn over het algemeen positief, maar tuurlijk ben ik ook weleens verdrietig. Ik wil mijn verhaal delen met mensen met en zonder haarverlies. Het was niet echt meer een naar buiten treden, want ik had op mijn persoonlijke account al een foto gedeeld dat ik met een halve bos haar naar school ging. Met mijn AlopecianGirlboss Instagram account, mijn blogs en foto’s wil ik impact hebben op mensen die ook last hebben van haarverlies. Ik vertel hoe het is om dit te hebben, deel mijn ervaringen en hoe ik omga met bepaalde situaties. Ik heb onlangs geschreven waarom ik het niet prettig vind dat mijn haar weer aan het terug groeien is en ik heb ook geschreven hoe je aan je klas over een haaraandoening vertelt.”

Het is Anne haar missie om andere mensen te helpen. “Ik heb al veel berichten gekregen van mensen waarin ze aangeven dat ik ze heb geholpen. Ik vind het mooi om te lezen dat ze er wat aan hebben. Zo was er een meisje die door mij geïnspireerd was geraakt om zonder haarwerk naar buiten te gaan. Daar doe ik het voor.”

“Het valt mij dat het MBO als iets minderwaardigs wordt gezien”

Ze zit in het derde jaar van de studie International Business op het MBO. Ze wilde eerst naar de havo, maar heeft toch gekozen voor het MBO. “Dit vonden mensen een aparte keuze, terwijl het voor mij heel duidelijk was. Het valt mij op dat het MBO als iets minderwaardigs wordt gezien, alsof wij minder zijn dan mensen die HBO doen.” Ze heeft onlangs meegedaan aan een landelijke MBO wedstijd. Ze is ambassadeur van haar eigen school en ze nam deel in team Zuid. “De wedstijd is bedoeld om het belang van het MBO op de kaart te zetten, omdat het wordt gezien als minder dan het HBO en de universiteit. De praktijkervaring van het MBO is juist heel belangrijk. Ik heb de wedstijd zonder haar gedaan, om het te normaliseren. Iemand uit mijn team is gekozen tot Landelijke MBO Ambassadeur.”

Ze zou graag meer willen spreken over zelfacceptatie en dat uiterlijkheden niet bepalen wie je bent. “Ik wil benadrukken dat jezelf zijn het allerbelangrijkste is, en niet wat anderen verwachten hoe jij eruit moet zien. Wat jouw uniek maakt, maakt de wereld een stukje mooier. Ik wil ervoor zorgen dat mensen lekker in hun vel zitten. Het hebben van haarverlies heeft mij geholpen met mijn zelfacceptatie. Het was een soort van knop die ik heb omgezet. Ik was in het begin zeker niet blij met hoe ik eruit zag, maar dat had ik ook niet toen ik nog wel haar had. Het heeft me geholpen om me zelfverzekerder te voelen. Ik sta nu sterker in mijn schoenen.”