Afgelopen week vonden er twee verkiezingen plaats. De parlementsverkiezingen in Rwanda vestigden een wereldrecord: maar liefst 68 procent vrouwen werden gekozen. Dat is een hoger percentage vrouwen in een politiek gremium dan waar dan ook, wanneer dan ook. Dan waren er de provinciale verkiezingen in Nederland. Daar blijft het aantal gekozen vrouwen onder een derde. Een bedroevende score na 100 jaar vrouwenkiesrecht.

Vrouwen hebben veel barrières te overwinnen om carrière te maken in de politiek. Er zijn maar weinig landen waar vrouwen echt gelijk vertegenwoordigd zijn. Dankzij een quota voor vrouwen in de nationale politiek komt alleen in Rwanda, Cuba en Bolivia het percentage vrouwen in het parlement boven de 50 procent uit. Een eerste stap.

In Nederland vormen vrouwen 36 procent van de Tweede Kamer en 42 procent van de regering. In de Gedeputeerde Staten (zeg maar de provinciale regeringen) van de afgelopen periode was dat maar 25 procent. Dat is minder dan in het parlement van Irak.

Niet verder dan een kwart

UN Women Nederland heeft gekeken hoe de staatsieportretten van de huidige Gedeputeerde Staten eruit zien als je de mannen eruit wist. Flevoland en Limburg blijven verweesd achter, en in een aantal andere provincies moet één eenzame vrouw het in haar eentje opknappen. Gelukkig is het niet overal zo erg. Overijssel heeft momenteel 50 procent vrouwen in de Gedeputeerde Staten. Maar opgeteld komen de vrouwelijke gedeputeerden en Commissarissen van de Koning dus niet verder dan een kwart.

Dat valt helaas niet veel mensen op, want de provinciale politiek staat meestal niet in de schijnwerpers. Toch is het van groot belang dat ook op provinciaal niveau mannen en vrouwen de macht gelijk verdelen. Provincies hebben een flinke pot belastinggeld te besteden, en nemen vergaande besluiten over onze leefomgeving. Niet iets om aan louter mannen over te laten.

Formatie

Vanaf deze week beginnen de provincies aan het proces om de volgende Gedeputeerde Staten te formeren. Dat gaat ongeveer hetzelfde als bij een nationale regering; de partijen analyseren samen de uitslag, en de grootste partij is aan zet om een coalitie te vormen. Deze stelt een formateur aan, die het uitonderhandelen van het programma voor de komende vier jaar begeleidt, en daarna de aanstelling van de mensen die dit programma uit gaan voeren; de Gedeputeerden.

We hebben nog geen quota voor gelijke vertegenwoordiging van vrouwen en mannen in de Nederlandse politiek. En dus moeten we andere wegen bewandelen om de macht, ook op provinciaal niveau, gelijker te verdelen. Daarom heeft UN Women Nederland een petitie gelanceerd die de formateurs in iedere provincie met klem vraagt om de onderhandelende partijen een college met 50 procent vrouwen te laten formeren. Het móet beter kunnen dan de 25 procent die we nu hebben!

Help ook mee en steun hier de petitie.