
In de spotlight: Mireille van Driel van Livin’ Ontwerp
Ze is voor zichzelf begonnen omdat ze vond dat er te weinig blije gebouwen zijn. Twintig jaar geleden is Mireille van Driel haar bureau Livin’ Interieurontwerpbureau gestart, waarmee ze verzorgingstehuizen, kantoren en scholen een warme en kleurrijke uitstraling én met haar ontwerpen een blij en huiselijk gevoel geeft. Daarnaast ontwerpt ze beleefpanelen voor verzorgingstehuizen met mensen met dementie. Een groot succes, zeker nu in tijden van corona.
Mireille vertelt dat ze als jong meisje modeontwerpster wilde worden. “Ik had iets met kleur en stoffen. Ik heb ooit een etalage in mijn kamer gemaakt, waarvoor ik schoenen op mijn muur had geplakt. Mijn vader was daar niet zo blij mee. Maar ik had dit vroeger al, dat ik mijn kamer of die van mijn vriendinnen helemaal veranderde.” Ze heeft eerst bij een projectontwikkelaar gewerkt, maar ze vond dat het altijd over de directeur en zijn secretaresse ging. “Ik wilde dat het over alle mensen ging, dus alle mensen die in een gebouw komen. Die moeten daar iets beleven en voelen. Voor mij is dat het gevoel van blij zijn. In de eerste jaren van mijn werk had ik nog niet helder voor ogen dat dit de kern van mijn werk is, maar ik hoorde steeds vaker terug: ik word zo blij van jouw ontwerp.”
Zo moest ze een ontwerp concept maken voor de inrichting van een kantoor, waar ze eerst workshops gaf voor alle medewerkers die mochten meedenken over het concept. Dat is haar manier van werken. “Na afloop ging ik evalueren en vroeg ik de opdrachtgever hoe hij het vond. Hij zei: “iedere dag als ik het kantoor binnenkom, word ik blij. Ik wist niet dat dit mogelijk was”. Ik begon dit steeds vaker te horen. Wij doen het gehele interieur, de afwerking van de vloeren, tegels, het behang, meubilair, lampjes, schilderijen. Dus het gehele interieurconcept.”
Kleurgebruik en vormen
Het blije gevoel zit volgens Mireille in het kleurgebruik en in de vormen die ze gebruikt. Ze kiest vaak voor ronde vormen, waardoor de energie in een gebouw gaat stromen. “Ik laat me leiden en inspireren door de natuur. Ik heb vroeg Feng Shui gedaan. Mijn ontwerpen zijn niet altijd kleurrijk, want dat willen opdrachtgevers niet altijd. Maar kleur heeft wel een energiewaarde, dat doet iets met een omgeving. Soms als we ergens beginnen, dan denken mensen: wat is dit? Waar zijn ze mee bezig? Dit wordt wel heel kleurrijk. Gaat het wel goed, vraagt de opdrachtgever dan. Wacht maar tot het af is, zeg ik dan, dan zie je het geheel en is alles in verbinding met elkaar. Dan krijg ik later terug: wow, als ik dit had geweten, had ik het nooit gedurfd, maar het is zo mooi.”
Naast de inrichting van kantoren en scholen werkt Mireille veel met verzorgingstehuizen, zeker sinds de coronacrisis. “Een andere tak van mijn bedrijf zijn de beleefpanelen. In mijn werk ben ik gespecialiseerd op het gebied van dementie. Je kan met beleefpanelen een enorm verschil maken in de beleving van mensen, zeker mensen met dementie. Die weten niet goed meer waar ze zijn en kunnen niet goed verbanden leggen. Wat is van mij en wat is van jou? Ik zag veel mensen doelloos in de gangen lopen. Daar is nooit iets, want er wordt met de inrichting nooit echt naar de gang gekeken. Ik zag een keer een vrouw die met haar vinger aan het behang voelde. Daar zat iets los en ze ging eraan peuteren. Ik ben me gaan verdiepen in hun belevingswereld. Mensen met dementie hebben een prikkel nodig, een afleiding. Door iets te voelen, horen, ruiken of zien, stoppen ze met doelloos rondlopen. Dat geeft ze een moment van rust.”
Beleefpanelen
Zodoende ontstond het idee voor beleefpanelen, waaronder een bloemenwinkel. Dit zijn wandafbeeldingen gemaakt van doeken, waarop bijvoorbeeld een gevel van een bloemenwinkel wordt afgebeeld. Ervoor worden bakken met kunstbloemen neergezet, die mensen mogen pakken. “Hierdoor beleven de bewoners iets. Ze zien zo’n bloemenwinkel, stoppen, een van de verzorgers geeft ze een roos, een bewoner wordt daar heel blij van en loopt weer door. Vervolgens zegt ze tegen een andere bewoner dat ze zomaar een bloem heeft gekregen. Als er niks is op een gang, beleven ze ook niks. Dan gaan ze ongevraagd de kamer van iemand ander binnen om daar iets te pakken.”

Naast bloemenwinkels hebben ze ook andere beleefpanelen, zoals vachtjes van honden en poezen. “Nu in de coronatijd staat alles in bloei, het is volop lente. Je ziet overal lammetjes en bloemen, maar de mensen mogen niet naar buiten. Toen kwamen we op het idee om een boerderij beleefpaneel te maken, met geluiden van de dieren en lammetjes. Zo halen we buiten naar binnen. Wij weten dat de lammetjes van stof zijn, maar als ze de lammetjes vasthouden, denken ze: dit is echt. Zo was er een vrouw die verdrietig was omdat ze haar hond niet mee mocht nemen. We hebben toen een hond nagemaakt, met een zachte vacht. Ze was zo ongelofelijk blij. Ze is in bed gaan liggen met de hond aan het voeteneind. Een hondje aaien geeft een geluksgevoel.”
Mensen blij maken
De beleefpanelen maakten Mireille en haar twee collega’s eerst alleen voor klanten, maar sinds corona treedt ze met haar bureau meer naar buiten. Dat deed ze nooit, echt naar buiten treden, en op sociale media laten zien wat ze doet en waar ze voor staat. Ze dacht altijd dat een ander vast beter was dan zij, maar ze is gaan inzien dat dit onzin is. Ze is een actie gestart op Facebook, waarmee mensen een gratis beleefpaneel kunnen winnen. “Het is echt overweldigend, het aantal reacties. Dat heeft me geraakt. Ik was echt een beetje van slag. Ik ben heel erg van het hart. Dat heb ik altijd gehad. Mensen zeggen altijd tegen me dat ik zo blij ben. Dat had ik als klein meisje al. Ik wilde mensen blij maken en ik wist ook hoe ik dat moest doen. Veel mensen leven vanuit hun hoofd en door onze ontwerpen en de beleefpanelen gaan mensen meer voelen, meer vanuit hun hart leven. Iemand zei een keer: door jullie ontwerp voel ik de ziel van de school. Daar gaat het voor mij om, dat ik liefde kan brengen door het werk wat ik doe en mensen blij kan maken, juist ook in deze tijd.”