Sigi:

Ik ben momenteel bijna 4 maanden zwanger. Een spannende tijd waar veel gebeurt. Er is van alles in je lichaam aan de gang waar je niet altijd controle over lijkt te hebben. Voor mij is het een tijd van veel stilstaan om te kijken wat deze gevoelens mij willen vertellen. Zo stuitte ik de afgelopen week op een craving: alcohol. Het idee leek mij heerlijk. Op het terras met vriendinnen wijn drinken. Maar waarom nu? In een tijd dat het niet eens een optie is. Ik ben gaan nadenken wat de reden zou kunnen zijn. Het idee van ‘even vakantie van mijzelf’ popte op: om voor een moment niet meer alle vervelende kanten van een zwangerschap te hoeven voelen. Maar ook het gegeven dat ik het nu écht niet mag, en het normaal een keuzeis om niet te drinken.

Het is normaal dat de gedachtes van weer beginnen met alcohol drinken terugkomen. Maar dat komt wel ergens vandaan. Dat je niet meer drinkt wil niet zeggen dat je vrij bent van de redenwaarom je bent gaan drinken. Stoppen is een ding, en vrij zijn in je hoofd van alcohol de andere. Het gaat uiteindelijk niet om het glas wijn dat je drinkt, maar om het gevoel te tackelen waarom. Waarom wil jij jezelf op dit moment verdoven? En dat is de vraag die ik mijzelf veel heb gesteld de afgelopen week. Ik ging terug naar de momenten waarop ik weer begon met drinken. De grootste motivatie was daarbij altijd niet willen voelen. En alcohol was de perfecte quick fix.

Toen mijn craving zijn piek vorige week had bereikt nam ik een glas alcoholvrije prosecco, volgend door een glas alcoholvrij wijn. Samen met mijn vriend waren we luxe uit eten. Een moment waar ik vorig jaar nog graag een wijnarrangement bij nam. Door mijzelf energetisch in deze situatie te plaatsen werden veel dingen voor mij duidelijk. Vooral met welke onschuld drank er bij mij altijd in sloop. Mooie gelegenheden en fijne gesprekken. Het perfecte excuus om weer wat te drinken. Het begon nooit met een wijntje alleen thuis. Tijdens deze avond had ik ook een liefdevol gesprek met mijn partner. Ik deelde mijn ideeën en gevoelens, en hij kon daar voorbeelden bij geven. Door het veel bezig zijn met alcohol die week sloot ik mezelf op met gedachtes. Je kan dan wel niet drinken, maar dat betekent niet dat je klaar bent met alcohol. Ook het continu bezig zijn met drinken heeft invloed en voelt beklemmend. Een mooie levensles die ik zelfs nog tijdens mijn zwangerschap heb mogen ervaren.

Mariette:

Stoppen met ….. (vul maar in) heb ik vele malen gedaan. Soms stopte ik in een keer, vaker begon ik weer, en weer, en weer, om vervolgens weer te stoppen en te beginnen. In mijn ervaring werkt het niet om mentaal te beslissen om ergens mee te stoppen. Of omdat het maandagochtend is, de weegschaal een bepaald aantal kilo’s aangeeft of omdat het nu écht genoeg is geweest. Het lichaam moet namelijk ook mee stoppen.

Maar dat niet alleen, de reden waarom je ergens voor kiest, of zoals Sigi het zegt: een craving, moet eerst erkend worden. Nomineren noem ik dat, oftewel eerlijk zijn en benoemen, zonder oordeel, en met veel liefde voor jezelf. Waar craven we naar? Waarom rook ik? Waarom drink ik alcohol? Waarom bijt ik mijn nagels? Waarom drink ik koffie of eet ik potten pindakaas? Waarom verval ik telkens in dezelfde emotionele reactie bij mijn baas? Waarom zit ik op sociale media voordat ik ga slapen? Waarom wil ik niet in het moment aanwezig zijn? Waarom heb ik altijd mijn buik aangespannen? En ga zo maar door.

Ik ben erachter gekomen dat ik niet stop met iets, maar dat hetgeen ik niet meer wil doen, op een gegeven moment mij verlaat. Ik heb dan zo’n moment van: hey, ik heb al weken dit of dat niet meer gedaan. Dit komt doordat ik niet op het eindresultaat focus (stoppen met koffie drinken bijvoorbeeld), maar naar alle stappen ervoor kijk en me daar bewust van ben/word. Het gaat om bewustwording, observatie en heling. En wat minder streng zijn naar jezelf. De gedachtes en daarmee de energie die we binnenlaten en het afstraffen van onszelf als we toch weer die zak drop eten, wijntje drinken of vol in reactie gaan, heeft een veel grotere impact op het lichaam dan de keuze zelf.

In de column Met liefde, Zonder alcohol schrijven Sigi (25) en Mariette (49) over hun observaties over het leven.