“Jij hebt makkelijk praten Carool, want jij hebt altijd al maatje 36 gehad.” Het voelt soms bijna als een verwijt, wanneer dit tegen mij gezegd wordt. Men vergeet dat ik drie keer zwanger ben geweest en dat mijn maatje S ook voor mij als sneeuw voor de zon verdween. Naast de 25 kilo die ik tot drie keer toe aankwam, kreeg ik er ook een pakketje striae, een zwangerschapsmasker en een uitgerekte huid bij cadeau.

Ik wil niet ondankbaar klinken, want ik heb drie prachtige zoons en de oorlog striemen zijn het allemaal stuk voor stuk waard geweest. Maar ook ik, ja zelfs ik, heb moeite moeten doen om weer in mijn oude kleding te passen. Gewoon op de ouderwetse manier: minder snoepen, gezonder eten en veel bewegen. En met de ab-roller op mijn bed buikspieroefeningen doen. Raar maar waar, ook ik houd van chocolade en ieder pondje gaat ook door mijn mondje.

Mijn jongste zoon is zeven jaar, dus reken maar uit. Zo’n zes jaar geleden zat ik weer strak in mijn pak. Destijds vloog ik nog als stewardess bij de KLM en ook mijn oude uniform kon ik op een gegeven moment weer aan. En wanneer je na drie bevallingen je oude gewicht en figuur weer terugkrijgt, ga je vanzelf denken dat je onaantastbaar bent op dit vlak. “Nou, wacht maar, na je veertigste wordt alles anders”, waarschuwden mijn collega’s mij dan. Al schouderophalend liet ik hun wijze woorden langs mij heen gaan. Ze hadden het over andere vrouwen. Niet over mij.

Een ongevraagde extra kilo op mijn heupen en billen

Bij welke verjaardag het is misgegaan weet ik niet. Maar op een dag werd ik wakker en zag ik van het ene op het andere moment toch echt een andere vrouw in de spiegel. Het maatje 36 is er nog steeds, maar de buitenkant ziet er inmiddels toch wat anders uit. Hoe zal ik het omschrijven. Opeens zitten er op sommige plekken op mijn lichaam extra lichaamsvet. Instinctief denkt mijn lijf dat ik reserves nodig heb en ongevraagd zit er een extra kilo op mijn heupen en billen geplakt. Het is een kwestie van accepteren en doorgaan met een gezonde levensstijl. En natuurlijk hoort af en toe zondigen daar ook bij. Tevens heb ik allang afgerekend met buiktruitjes, strakke leggings en korte rokjes. Die zouden boven een bepaalde leeftijd gewoon verboden moeten worden. Net als de zwaartekracht. Want dat is pas de echte boosdoener. Hoe fijn zou het zijn wanneer na een bepaalde leeftijd niet alles naar beneden zou worden getrokken.

Bij het passen van een spijkerbroek van de week schoot de stress er wel even in. Ik kreeg deze na het wassen niet meer over mijn bovenbenen heen. Hoe was dit mogelijk? Iedere jeans zit na het wassen wat strakker, maar dit was wel heel erg extreem.  Net voordat ik in huilen uit wilde barsten, bekeek ik de label in de broek. Deze was helemaal niet van mij, maar van mijn vijftienjarige zoon met maat 170! Wat een opluchting was dat. Een vreugdedans door mijn slaapkamer. Een welkome meevaller. En het werd gevierd met een stukje chocolade bij de thee. Natuurlijk.

Carool Rijnierse is columniste & auteur en schrijft wekelijks een column 40+ en dan? over het wel en wee van haar leven. Ze heeft drie zoons, drie honden en drie katten.