Carools Column: Vreemdgaan
Het woordje ontrouw wordt al snel geassocieerd met een voorval in de liefde. Iets met je partner. Terwijl je op vele manieren in de relationele sfeer kan vreemdgaan. Althans, zo voelt het voor mij. Maar ik ben dan ook iemand die op ieder vlak overdreven trouw is.
Zo kom ik zeker al 35 jaar bij dezelfde kapsalon. Intern switchte ik weleens van kapper, maar nooit daarbuiten. Ik weet niet waar die buitensporige drang vandaan komt, om zo loyaal te zijn. Want hoe erg zou het zijn als ik een keer mijn kapsel ergens anders zou laten knippen? Mijn haar zal het een worst wezen. En de kapsalon waar ik al zo lang kom, zal er ook geen nacht slechter door slapen of opeens failliet gaan. En toch vind ik het niet kunnen. Alleen ‘mijn’ kappers mogen aan mijn haren komen. Misschien ben ik wel bang voor de gevolgen. Dat mijn kapper zo geïrriteerd zal raken bij de wetenschap dat ik vreemd ben gegaan, dat hij voor straf mijn lange haren zal afknippen.
Maar ik heb dit eigenaardige trekje niet alleen bij de kapper. Hetzelfde geldt voor de supermarkt, wimperstyliste, mijn vorige werkgevers, de garage waar ik mijn auto laat keuren en het bedrijf waar ik hondenvoer bestel. Over die laatste gesproken, zit ik op het randje van ontrouw. Mijn honden eten graanvrij voer en via een proefpakket van een andere leverancier heb ik hondenvoer ontdekt wat nog beter bij hen in de smaak valt. Ik bestel zeker al tien jaar mijn voer in Hengelo en om de twee weken krijg ik een appje van ze, met de vraag of ik nog voer nodig heb. Ik kan het bijna niet over mijn hart verkrijgen om ze te melden dat er een ander is waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Nou ja, niet mijn hart. Maar die van mijn honden. Het geeft mij het gevoel dat ik ze belazer.
Vandaag ben ik ook vreemd gegaan. Maar deze keer zonder extreem schuldgevoel. Toen ik nog voor de KLM vloog, had ik zo mijn vaste adresjes in Bangkok, Kuala Lumpur en Singapore voor een goede massage. En zeker bij ‘Magic Hands’ in Bangkok liep ik de deur plat. Maar ja, ik vlieg al bijna twee jaar niet meer. Mijn lichaam schreeuwde ondertussen om een goede Thaise massage, dus trok ik de stoute schoenen aan en heb ik een afspraak gemaakt bij een salon vlak bij mij in de buurt. Bangkok ligt nou niet naast de deur, dus ik denk dat het mij wel vergeven wordt. Even op en neer vliegen voor een massage lijkt mij ook weer zo overdreven. Maar wat betreft alle andere gevallen zal ik er niet zo snel lichtvoetig over denken. Dan blijf ik liever trouw. In dat opzicht kan ik nog wel een cursusje ‘leren vreemdgaan’ gebruiken.