“Vergeet je je trainingsjas en je bidon straks niet?” Volgens mij roep ik dit bij iedere training van mijn jongste zoon zeker wel een keer of drie. En dat terwijl ik heel goed weet, dat als je het woordje ‘niet’ in een zin gebruikt dit hetgeen is wat onthouden wordt. Ofwel, het resultaat is dan dat hij zijn trainingsjasje en bidon niet mee zal nemen. En dit was gisteren wederom het geval. De taak aan mij om beter te letten op hoe ik vragen en verzoeken bij mijn kinderen neerleg.

Echter, ook wanneer ik het woordje ‘niet’ weglaat in mijn vraagstelling gaat het regelmatig mis. Als ik vraag: “Ruim je de afwasmachine straks in?” Of “Wandel jij nog even met de honden voor je naar school gaat?” , dan komt het vaak genoeg voor dat mijn jongens dit alsnog ‘vergeten.’ Ach ja, hun Instagram en TikTok account checken is veel belangrijker en wordt gek genoeg nooit vergeten.

Misschien is het praktischer wanneer ik voortaan filmpjes met opdrachten op social media plaats en de namen van mijn jongens hierin tag. Een grote kans dat ik op die manier in ieder geval hun aandacht heb. Om goed tot hun door te dringen, is herhaling een must. Dit heb ik overigens niet van mezelf, maar geleerd van de media. Kijk maar eens naar de afgelopen 18 maanden. De beste leerschool, als je wilt weten hoe je iemand naar je kan laten luisteren.

Een beetje puber is daar niet zo van onder de indruk

De ingrediënten zijn helemaal niet zo moeilijk. Je neemt één onderwerp en vertelt wat er gedaan moet worden. Laten we als voorbeeld ‘je kamer opruimen’ nemen. Je herhaalt dit zo ontzettend vaak, in verschillende filmpjes, dat het bijna lijkt op een poging tot hypnose. Maar ja. Een beetje puber is daar niet zo van onder de indruk. Een beetje angst, dwang en het ingrediënt schuldgevoel werken wèl magisch. Dus die pas je dan toe.

“Als jij je kamer niet opruimt, wordt het vies en smerig. Voor je het weet zit het vol met ongedierte. Al die bacteriën brengen ziektes met zich mee en dan heb ik het nog niet eens over al die zooi die je op de grond laat slingeren. Als je oma op bezoek komt en ze valt over die troep , dan is het jouw schuld wanneer ze haar been breekt. Daarnaast is oma niet alleen broos, maar vooral kwetsbaar. Die bacteriën zouden haar wel eens heel ernstig ziek kunnen maken en dan is haar dood ook jouw schuld. Je kamer netjes houden doe je niet alleen voor jezelf, maar vooral voor een ander.”

Zelf denk ik dat mijn filmpjes een enorme indruk op mijn kinderen zullen hebben. Maar zeker weten doe ik het niet. Voor de zekerheid ga ik een stapje verder. Ook al is er maar 0,003% kans dat ze niet naar mijn vraag luisteren, wil ik toch het zekere voor het onzekere. De eerstvolgende keer dat ze weer niet luisteren, installeer ik een app op hun telefoon. Als ze doen wat ik van hen vraag, komt er een groen vinkje. Maar als dit niet het geval is, zorg ik ervoor dat ze met hun luisterpas niet bij hun PlayStation en zakgeld kunnen komen. Voetballen bij hun club en afspreken met vrienden zal worden geweigerd. Zie het als een soort spaarsysteem. Iedere keer wanneer ze zich goed gedragen, kunnen ze punten verdienen. Maar als ze de fout ingaan, gaan er punten vanaf. Ze hebben hun sociale leven dus zelf in de hand.

Die vrijheid kunnen ze dus verdienen

En ga mij nu geen mailtjes sturen met ‘dat is uitsluiting’ of ‘kindermishandeling’ en ook niet dat het je aan een bepaalde tijd in onze geschiedenis doet denken. Ze hebben zelf de keuze of ze ooit nog een spelletje FIFA willen spelen of niet. En of ze een sociaal leven willen behouden. Als dit er voor nodig is om mijn jongens te laten luisteren, dan moet het maar. Die vrijheid kunnen ze dus verdienen.

Misschien moet ik dit idee maar eens voorleggen aan ons demissionaire kabinet. Iets in mij zegt dat zij dit ook een heel goed plan vinden. Niet alleen voor de kinderen, maar gewoon voor iedereen. Hoe handig is dat? Dan bepaalt het systeem of jij deze maand recht hebt op je salaris, naar een restaurant toe mag of dat je überhaupt je huis uit mag. Laten we het crowdcontrol noemen. Volgens mij is het wel een goed plan. Of misschien toch niet?

Carool Rijnierse is columniste & auteur en schrijft wekelijks een column 40+ en dan? over het wel en wee van haar leven. Ze heeft drie zoons, drie honden en drie katten.