Na 3,5 jaar treedt klimaatactivist Aniek Moonen af als voorzitter van de Jonge Klimaatbeweging. De jongerenbeweging heeft in de tijd dat Moonen actief is geweest een enorme groei doorgemaakt. Het aantal vrijwilligers is toegenomen van 40 naar 80 en het aantal jongeren in de achterban is gegroeid van 100.000 naar maar liefst een miljoen. Rene Mioch ging met Moonen in gesprek over het bewustzijn van klimaatdoelen en de waterproblematiek. Hoe is haar generatie daarbij betrokken?

Belangrijk thema

De Jonge Klimaatbeweging met leden van tussen de 16 en 32 jaar is niet meer een organisatie die enkel een voet tussen de deur plaatst. Inmiddels zitten ze ook aan tafel bij politici en CEO’s aan tafel om actie te kunnen ondernemen. Het thema water is een relatief nieuw onderwerp, maar het staat hoog op de agenda. 

‘‘Toen ik startte was water nog een redelijk nieuw thema voor onze organisatie,’’ vertelt Moonen. ‘‘Tot een jaar geleden waren we er nog niet zo expliciet mee bezig. Maar we wilden een watervisie van jongeren schrijven over dit thema. Bij de allereerste infosessie, dat is de manier waarop we input ophalen, dacht ik dat echt niemand zou komen. Normaal zitten we zo’n beetje met 50 man bij elkaar maar nu zaten we ineens met 65 mensen in de zaal. Iedereen vond het een heel belangrijk en interessant thema. Maar eigenlijk geldt door alle generaties in Nederland heen dat het bewustzijn over de schaarste en het belang van schoon gezond zoet water heel beperkt is.’’

Bewustzijn jongeren

Het bewustzijn van de jongere generatie over grote klimaatproblemen zoals biodiversiteit, energie of waterkwaliteit is volgens Moonen groter dan voorgaande generaties. ‘‘En dat zijn echt niet allemaal jongeren die zich dagelijks inzetten voor het klimaat, vrijwilligerswerk doen of met politici praten. Maar als je erover doorvraagt, maken ze zich allemaal zorgen en liggen ze weleens wakker van de toekomst. Het bewustzijn is er dus zeker, maar ze weten niet altijd even goed wat ze er aan kunnen doen of ermee moeten. Dan gaan wij graag het gesprek aan en bieden we handvatten aan.’’

Water en de toekomst van het klimaat

De link die er is tussen water en de toekomst van het klimaat is volgens Aniek glashelder. ‘‘Als het warmer wordt hebben mensen een grotere behoefte aan water om af te koelen of om onze dorst te lessen. Maar als dat ‘zoet’ water schaarser wordt door klimaatverandering, zoals het smelten van gletsjers bijvoorbeeld, dan botst de behoefte met de beschikbaarheid. Wat ik bovendien zelf niet wist, is dat de oceanen een enorme rol spelen in het gevecht tegen de klimaatcrisis. Ongeveer een derde van alle CO2-opslag ligt in de oceanen. Het is eigenlijk een gigantisch bos dat een grote rol speelt bij het vertragen van klimaatverandering. We hebben het meestal over het planten van bomen maar oceanen schoon en gezond houden is net zo belangrijk, zo niet belangrijker.’’

Over 10 jaar

Hoewel Moonen hoopvol blijft dat er wat aan het probleem gedaan kan worden, vermoedt ze dat ze ook over 10 jaar nog bezig zal zijn met het onderwerp. ‘‘Ik denk dat ik met deze thematiek helaas aan de slag kan blijven. Het is een moeilijk onderwerp omdat ik er graag met passie over praat en me er met liefde voor inzet. Het is jammer maar we hebben jongeren nodig in de wereld om bewustzijn te creëren en eigenlijk vind ik dat bestuurders, politici en overheden het moeten oplossen. Idealiter ben ik er over 10 jaar niet meer mee bezig omdat we het dan hebben opgelost maar ik ben bang dat dat wel zo is. En in zo’n scenario doe ik het nog steeds met liefde en vol overgave.’